Onze reis naar Sicilië deel 1

• Geplaatst op 18 Mei 2016
• 0

Tijdens de afgelopen vakantiebeurs in Utrecht zijn we in contact gekomen met Fabio, die naast zijn camping ook mede eigenaar is van een olijfboomgaard. Tijdens ons kennismakingsgesprek vroeg hij waarom we geen olijfolie uit Sicilië in ons assortiment hadden en dat olijfolie van dit eiland zo anders is dan de olijfoliën van het vaste land. Hij nodigde ons uit om eens naar Sicilië te komen om daar kennis te maken met het eiland maar ook met zijn bijzonder olijfolie.

Dinsdag 12 april was het zover, vanuit Eindhoven vlogen we in bijna 2,5 uur naar Trapani. Daar nog even op zoek naar onze huurauto en de reis naar Ribera kon beginnen. 1,5 uur rijden door een prachtig (nog) groen gebied. Begin van de avond bereikten we onze bestemming en werden hartelijk welkom geheten door Fabio en zijn gezin. Nadat we ons geïnstalleerd hadden in onze bungalow (stacaravan) nam Fabio ons mee naar een restaurant aan zee waar typische Siciliaanse visgerechten geserveerd werden. Tijdens het eten vertelde Fabio met trots over Sicilië, zijn olijfbomen en olijfolie. Na deze maaltijd (vergezeld met mooie Siciliaanse wijnen) op tijd ons bed in gekropen want de volgende dag hadden we de nodige bezichtigen te doen.

Olijfboomgaard net buiten Ribera

Woensdag vroeg op, want het zou erg warm worden en we wilden voor het heetste deel van de dag al de boomgaard van Fabio en Rosario bezocht hebben. Na een korte rit, kwamen we bij de olijfboomgaard aan net buiten Ribera. Wat ons als eerste opviel was dat de snoeivorm van de olijfbomen anders is dan wat we tot nu toe gewend waren. De bomen worden namelijk niet bolvormig gesnoeid maar meer in een soort paddenstoel vorm (afgeplat van boven). Fabio en Rosario vertelden ons dat ze dit in Sicilië al honderden jaren zo doen om het plukken (met de hand) makkelijker te maken. Het nadeel is wel dat de bomen iet minder olijven per boom opbrengen. Het soort olijf dat hier groeit is de Biancolilla, een soort die je buiten Sicilië eigenlijk niet tegenkomt.

De Biancolilla in volle bloei

Na het bezoek aan de boomgaard gingen we naar de olijfoliemolen die slechts een paar kilometer verderop ligt. Aangekomen werden we hartelijk ontvangen door de eigenaar, die zich direct verontschuldigde dat we de molen niet in bedrijf konden zien. We hadden daar al rekening mee gehouden omdat we niet in het plukseizoen zitten. Maar hij was wel zo vriendelijk om ons uit te leggen hoe het proces precies werkte.

Daarnaast vertelde hij ons dat voordat ze de olijven gaan persen, deze eerst 1 of 2 dagen in kratten in de buitenlucht blijven staan om zo het meeste vocht uit de olijven te laten verdampen, waardoor er tijdens het persproces minder water hoeft te worden gescheiden en de smaak van de olijfolie intenser wordt. Dit verbaasde ons wel enigszins, omdat we tot nu toe er steeds vanuit gingen dat olijven zo snel mogelijk na de pluk verwerkt moesten worden om de kwaliteit van de olie te garanderen. Dit was dus even een discussie momentje waarbij de Siciliaanse trots ineens erg de kop op stak en ons met een behoorlijk chauvinistische toon kenbaar gemaakt werd dat een andere manier van olijfolie produceren eigenlijk niet kon waarbij we uiteindelijk tot de conclusie kwamen ‘to agree to disagree’ zoals de Engelsen dat zo mooi verwoorden. Bij Zambito streven ze er naar om alleen maar extra vierge olijfolie te produceren met een zuurgraad van maximaal 0,2%, waarbij ‘onze olie’ zelfs een zuurgraad van slechts 0,18% heeft. We kunnen bijna niet wachten tot we de olie in huis hebben.

Als je deze link volgt kom je bij een kort filmpje van de olijfoliemolen in bedrijf Oleificio Zambito

Na de rondleiding kon het proeven van de olijfolie natuurlijk niet uitblijven en werd er wat olie uit de containers getapt. Wat een kleur! Prachtige groen met een zweem van goud er in. Wat een geur! Een heerlijke frisse geur van vers gemaaid gras, tomaat, amandel en artisjok. Nu dan de proef op de som, na de olie geslurpt te hebben kwam er echt een smaakexplosie los; ook hier fris en groen, een beetje kruidig, herkenbare smaak van amandel en een behoorlijk peperige afdronk…… wat een geweldenaar! Direct vlogen er al allerlei ingrediënten voorbij waarbij deze prachtige olijfolie zou passen; groene bonen, gegrilde vis, gebakken vlees, salades en natuurlijk als dipper bij brood.

Deel 2